Het Goede Einde behoort aan de Godvrezenden

Het Goede Einde behoort aan de Godvrezenden!

Geschreven door Abou Hafs

Leestijd: 3 minuten

Wie een boek leest van tien hoofdstukken, trekt geen conclusie op basis van de gebeurtenissen uit het zevende hoofdstuk. De hoofdrolspeler kan in het zevende hoofdstuk zwak en machteloos ogen, maar desondanks als overwinnaar eindigen.

Er zijn moslims heden ten dage, die de islamitische natie hebben afgeschreven op basis van de huidige omstandigheden waarin zij verkeert. De materiële overmacht van haar vijanden is voor hen sluitend bewijs dat zij is verslagen.

Niet alleen is dit een onmiskenbaar duidelijk voorbeeld van het minderwaardigheidscomplex waar sommige moslims onder lijden, het duidt ook op de trieste onwetendheid aangaande de teksten die hierover zijn geopenbaard.

Het is onderdeel van onze religie om te geloven dat de geschiedenis zal eindigen met een onbetwistbare overwinning voor de Islam en zijn aanhangers. Dat we er in hoofdstuk zeven iets minder goed voor staan, doet niets af aan deze werkelijkheid. Allah de Verhevene zegt:

“𝗪𝗮𝗮𝗿𝗹𝗶𝗷𝗸, 𝗱𝗲 𝗮𝗮𝗿𝗱𝗲 𝗯𝗲𝗵𝗼𝗼𝗿𝘁 𝗮𝗮𝗻 𝗔𝗹𝗹𝗮𝗵. 𝗛𝗶𝗷 𝗱𝗼𝗲𝘁 𝗵𝗮𝗮𝗿 𝗲𝗿𝘃𝗲𝗻 𝗮𝗮𝗻 𝘄𝗶𝗲 𝗛𝗶𝗷 𝘄𝗶𝗹 𝘃𝗮𝗻 𝗭𝗶𝗷𝗻 𝗱𝗶𝗲𝗻𝗮𝗿𝗲𝗻. 𝗘𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗴𝗼𝗲𝗱𝗲 𝗲𝗶𝗻𝗱𝗲 𝗯𝗲𝗵𝗼𝗼𝗿𝘁 𝗮𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗴𝗼𝗱𝘃𝗿𝗲𝘇𝗲𝗻𝗱𝗲𝗻.” (al-A’raaf 128)

En Hij zegt:

“𝗩𝗼𝗼𝗿𝘄𝗮𝗮𝗿, 𝘇𝗶𝗷 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝗢𝗻𝘇𝗲 𝗹𝗲𝗴𝗲𝗿𝘀 𝗱𝗶𝗲 𝘇𝗲𝗸𝗲𝗿 𝗱𝗲 𝗼𝘃𝗲𝗿𝘄𝗶𝗻𝗻𝗮𝗮𝗿𝘀 𝘇𝘂𝗹𝗹𝗲𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻.” (as-Saaffaat 173)

De historie van de mensheid wordt gekenmerkt door een aanhoudend conflict tussen waarheid en valsheid. Het behoort tot de universele wetmatigheden van Allah, dat waarheid en valsheid in dat conflict beurtelings de overhand krijgen. Allah de Verhevene zegt:

“..𝗗𝗶𝘁 𝘀𝗼𝗼𝗿𝘁 𝗱𝗮𝗴𝗲𝗻 𝗹𝗮𝘁𝗲𝗻 𝗪𝗶𝗷 𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿 𝗱𝗲 𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗻 𝘄𝗶𝘀𝘀𝗲𝗹𝗲𝗻..” (Aal ‘Imraan 140)

Definitieve conclusies trekken op grond van een periode waarin valsheid tijdelijk overheerst, getuigt van gebrek aan essentiële inzichten in historische processen.

Het conflict om de absolute heerschappij in het laatste hoofdstuk van de geschiedenis, wordt uitgevochten door verschillende wereldreligies en beschavingen. De christenen geloven dat met de terugkeer van hun “heer” de geschiedenis definitief zal eindigen. De joden geloven dat de komst van hun “Messias” de uiteindelijke triomf zal inluiden. Het goddeloze liberale westen dacht begin jaren negentig al dat het boek van geschiedenis uit was vanwege de overwinning op hun communistische aartsrivaal.

En geen van deze groepen schaamt zich ervoor om hun visie op het einde van de geschiedenis te promoten. Met een paar klikken op YouTube vind je talloze dominees die hun toehoorders vanaf het spreekgestoelte voorbereiden op ‘de grote dag’. Rabbijnen hebben evenmin moeite met het uiten van hun eindtijdvisie. Liberalen denken in hun arrogantie dat ze er al zijn. Zo schreef Fukuyama in 1992 ‘The End of History’, waarin hij de westerse liberale democratie als het eindpunt van de ideologische evolutie beschouwt.

De enige die in dit rijtje missen, zijn de predikanten uit het moslimkamp. Als er iemand met opgeven hoofd mag claimen de waarheid in pacht te hebben, dan is het wel de natie die de exclusieve beschikking heeft over een authentieke Openbaring. De rest van de claims zijn gebaseerd op vervalsingen of mensgemaakte theorieën.

Desondanks horen wij onze predikanten hier zelden over. Het gevolg? Een generatie moslims met een minderwaardigheidscomplex en een negatief zelfbeeld, die de conclusie over de juistheid van hun religie baseren op een onafgemaakt boek.

Laten we in onze Da’wah daarom regelmatig een spoiler inbrengen, speciaal voor de lezers van hoofdstuk zeven: in het tiende hoofdstuk triomferen de moslims met absolute overmacht. Onder leiding van de ware Messias, Jezus zoon van Maria, zal elke uithoek van de wereld gevuld worden met het zuivere monotheïsme. De Qur’an en de Shari’a van Mohammed ﷺ zullen de enige bronnen van wet en moraliteit zijn. De wereld zal vrede en rechtvaardigheid kennen als nooit tevoren.

En het mooie van alles: de moslim hoeft voor zijn verlossing de eindstreep niet perse te halen. Het is voldoende om op de weg ernaartoe heen te gaan..